มนุษย์ นานเท่าใดแล้วที่เรายิ่งใหญ่เหนือสิ่งมีชีวิตใดๆในโลก นานเท่าใดแล้วที่เราเชื่อว่าเพราะสมองที่ใหญ่ และกระดูกสันหลังที่ตรงของเราทำให้เราเหนือสิ่งมีชีวิตใดๆ มันนาน... นานเสียจนทำให้เราลืม "สัญชาตญาณของผู้ถูกล่า นานจนเราลืมสัญชาตญาณของสัตว์เลี้ยง..."
(ประโยคนี้อยู่ในบทที่ 3 ความทรงจำสีดำ ครับ)
"ช่วยอ่านให้ไปเรื่อยๆ หน่อยนะครับตอนแรกๆ อาจจะยังขัดๆ อยู่บ้าง"
สองสามตอนแรกเป็นการแนะนำเรื่องครับ ยังไงช่วยตามอ่าน แลัวิจารย์ให้หน่อยนะครับ
นิยายเรื่องนี้ผมจะแต่งมันในหลายๆ แนวนะครับ น่าจะมีทั้งแนวโรงเรียน แนวผจญภัย ในมิติต่างๆ(ปีศาจ กับ เทพ และอีกมิติหนึ่งขออุ๊บไว้ก่อนนะครับ) แนวออนไลน์ (กำลังคิดๆ อยู่ว่าจะเชื่อมเข้าไปยังไงดีครับ)
ผมแต่งหน้าบล็อคนิยายไม่เป็นอ่ะครับ ถ้ามันโล้นๆ ก็แนะนำด้วยนะครับ
ขอบคุณที่อ่านคนเขียนบ่นครับจนจบครับ
"เริ่มหมดความมั่นใจ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น